Қарзҳо
Дар айни замон дар каталоги мо барои кишвари интихобшуда ягон пешниҳоди мавҷуд нест. Мо пайваста барои беҳтар кардани хидмат ва илова кардани хусусиятҳои нав кор мекунем. Лутфан баъдтар санҷед.
Қарзҳо василаест, ки ба одамон имкон медиҳад барои иҷрои нақшаҳо ва ҳалли мушкилотҳои молиявӣ маблағ ёбанд. Дар Тоҷикистон, ширкатҳои зиёде ҳастанд, ки хидматҳои қарзиро пешниҳод мекунанд. Ҳар як шароити қарздиҳӣ ва меъёрҳои фоизӣ метавонад фарқ кунад. Аз ин рӯ, муҳим аст, ки пеш аз гирифтани қарз, ба таҳлил ва муқоисаи пешниҳодҳо диҳам.
Ширкатҳои қарзӣ метавонанд қарзҳои гуногунро пешниҳод кунанд, аз ҷумла қарзҳои шахсӣ, қарзҳои хона, қарзҳои корӣ ва қарзҳои таълимӣ. Ҳар яке аз ин намудҳои қарзҳо дорои талабот ва шароитҳои махсуси худ мебошанд. Масалан, қарзҳои хона барои харид ва сохтмони хона пешбинӣ шудаанд, дар ҳоле ки қарзҳои шахсӣ бештар барои хароҷоти ҳаррӯза ё ҳолатҳои фавқулодда истифода мешаванд.
Барои онҳое, ки қарор гирифтаанд қарз бигиранд, мутаассифона, сарчашмаҳои иттилоотро дур нагуфтаанд. Зарур аст, ки шумо бо шартномаҳои қарзӣ, меъёрҳои фоизӣ ва муқаррароти пардохт шинос шавед. Инчунин муҳим аст, ки шумо фаҳмиши комил дар бораи кредитор ва таҷрибаи онҳо дар бозор дошта бошед.
Сомонаҳои ғунҷонидашуда бо маълумоти муфид метавонанд кӯмак кунанд, барои он ки шумо интихоби дуруст дар бораи қарздиҳӣ кунед. Пас аз тавсияҳо ва арзёбиҳои дигар муштариён дидан низ метавонад кӯмак кунад дар интихоби беҳтарини қарздиҳӣ. Ба ёд дошта бошед, ки қарз як масъулияти ҷиддӣ аст ва бояд бо диққат интихоб карда шавад.